W dzisiejszych czasach jedną z bardziej popularnych metod terapii zajęciowej jest tzw. socjoterapia. Skierowana jest ona przede wszystkim do osób, które mają duże problemy w kontaktach z innymi ludźmi i funkcjonowaniem w grupie. Dotyczy to w szczególności najmłodszych, ale też dorosłych i osób starszych. Dodajmy, że bardzo często tego rodzaju nieprzystosowaniu towarzyszą również różne dodatkowe objawy – chodzi m.in. o nerwicę żołądka czy depresję.
Socjoterapią określamy metodę leczenia, której podstawowym celem jest włączenie konkretnych osób do życia społecznego. Technika ta sprawdza się zwłaszcza w przypadku dzieci i młodzieży z różnorodnymi zaburzeniami zachowania oraz emocjonalnymi (agresywne, nadpobudliwe, zalęknione itp.), a także osób cierpiących na choroby psychiczne, niepełnosprawnych, z zaburzeniami osobowości czy zmagających się z uzależnieniem od alkoholu albo narkotyków. Oprócz tego w zajęciach często uczestniczą osoby starsze i samotne, czujące się jako wykluczone. Spotkania socjoterapeutyczne odbywają się w grupach i mają szczegółową formę, konkretny cel oraz strukturę (ćwiczenia, gry, zabawy itp.). Wśród najważniejszych technik stosowanych w omawianej metodzie wyróżniamy np. trening samoobsługi i umiejętności społecznych, trening interpersonalny oraz rysunek terapeutyczny (kreowanie obrazów wyrażających emocje). Kluczowe cele podejmowanych działań to:
